(Tetryk Starszy)

INTUICJA

Intuicja...
mówi mi niewiele,
podpowiada czasem najprościej
być...
jak ci, co na ścieżce
omijają mrówki,
wygładzone ich głowy
mija wiatr pożądania.

|   Dobiega ich
|   cichy głos księżyca
|   albo pełnia słońca
|   lub gwiazd szarańcza.
|   Dogania ich światło
|   gęstniejącą ciemność
|   nim oczu płomyki
|   na wietrze zatańczą.

Im jest bliższa
studnia nieba,
wirujący niebem kurz, (bis)
rozproszony w światło gwiezdne
co przenika ciemność snu?...

Intuicja
wiele nie mówi,
podpowiada
czasem najprostsze:
„...wstanie las
trawy dym wiecznie zielony,
granice rzeczy otworzą się znowu...”
- co znajdujecie
w domysłach swoich?

|   Czy dobiega was
|   cichy krzyk księżyca,
|   albo pełnia słońca
|   lub gwiazd szarańcza?
|   Czy dogania was światło
|   choć gęstnieje ciemność
|   zanim oczu płomyki
|   na wietrze zatańczą?...

I wciąż wabi studnia nieba,
wirujący niebem kurz (bis)
co rozprasza światło gwiezdne
- co przenika ciemność snu?

|   Dobiega nas
|   cichy głos księżyca
|   albo pełnia słońca
|   lub gwiazd szarańcza.
|   Dogania nas światło
|   gęstniejącą ciemność
|   nim oczu płomyki
|   na wietrze zatańczą.

Przeogromna studnia
Niebo
I wiruje niebem kurz
co rozprasza światło gwiezdne?
Co rozprasza ciemność snu?...

- Niech nas wabi...
studnia nieba
i wiruje niebem kurz...
Co rozprasza światło gwiezdne?
Co przenika ciemność snu?
ok. 1990
Ostatnie zmiany w witrynie: 2024-07-30
Debiut online: 2007-02-15
Copyright © Jan Hobrzański 2007–2024 •