2. STÓŁ

Stół.
Na nim bałagan
jak świat w miniaturze .
Kartki zarysowane zmięte
rozrzucone ludne bohomazy.
Książki otwarte, niby do czytania,
czegoś lub czyjaś nieobecność
tutaj straszy...

Spinka ozdobna plama gumka kolorowa
kredki zużyte okruchy
i zdjęcie naddarte:
                              Na nim wiosna,
piknik udany, utrwalona pogoda
twarzy drzew kwiatów i trawy
koc oraz piłka
o, jest nawet nocnik oparty o wózek
i ktoś, kto spija
smak tego dnia
nie wprost
z butelki, ale przez smoczek
kosmosu ład,
łyk po łyku – aż po ultrafiolet,
jakby na przekór
temu, co na stole.

Poza widocznymi, nie ma tu nikogo
i niczego innego
może z pozoru.
                          Z drugiej przecież strony
aparatu foto
                          wciąż trwa
przyklejona paciorkiem oka
w szkiełko zatopiona
pierzasta istota
schwytana w klatkę,
która wzrok skupia
w sobie