(Tetryk Starszy)
INTUICJA
Intuicja...mówi mi niewiele,
podpowiada czasem najprościej
być...
jak ci, co na ścieżce
omijają mrówki,
wygładzone ich głowy
mija wiatr pożądania.
| Dobiega ich
| cichy głos księżyca
| albo pełnia słońca
| lub gwiazd szarańcza.
| Dogania ich światło
| gęstniejącą ciemność
| nim oczu płomyki
| na wietrze zatańczą.
Im jest bliższa
studnia nieba,
wirujący niebem kurz, (bis)
rozproszony w światło gwiezdne
co przenika ciemność snu?...
Intuicja
wiele nie mówi,
podpowiada
czasem najprostsze:
„...wstanie las
trawy dym wiecznie zielony,
granice rzeczy otworzą się znowu...”
- co znajdujecie
w domysłach swoich?
| Czy dobiega was
| cichy krzyk księżyca,
| albo pełnia słońca
| lub gwiazd szarańcza?
| Czy dogania was światło
| choć gęstnieje ciemność
| zanim oczu płomyki
| na wietrze zatańczą?...
I wciąż wabi studnia nieba,
wirujący niebem kurz (bis)
co rozprasza światło gwiezdne
- co przenika ciemność snu?
| Dobiega nas
| cichy głos księżyca
| albo pełnia słońca
| lub gwiazd szarańcza.
| Dogania nas światło
| gęstniejącą ciemność
| nim oczu płomyki
| na wietrze zatańczą.
Przeogromna studnia
Niebo
I wiruje niebem kurz
co rozprasza światło gwiezdne?
Co rozprasza ciemność snu?...
- Niech nas wabi...
studnia nieba
i wiruje niebem kurz...
Co rozprasza światło gwiezdne?
Co przenika ciemność snu?
ok. 1990
Debiut online: 2007-02-15
Copyright © Jan Hobrzański 2007–2024 •