x x x

Psalmisto powietrza
Upadła gwiazdo
Dotyku wiatru
Skoszony gradem
- Nic mi nie powiesz…
Nic już?

Tu, ponad ścieżką
W porze zmierzchania
Odprawiają akrobacje
Nawiedzone nietoperze

I tu, nad tą ścieżką
Dziesięć lat temu
Żegnał się z Tatrami
Pielgrzym cały w bieli
Odfruwał w światło
Wołające
- Bywaj!

Znowu jest lato
I ścieżka teraz
Bezradnie leży
Jak ty przede mną
Ikarze skrzydlaty
Lichego imienia:
- Kopciuszku

Nie powiesz mi – Bywaj!
Już nie ty…

- Któż więc
Jak długo jeszcze